Het doorverkopen van toegangsbewijzen voor een ‘cultureel, sportief of commercieel evenement of live voorstelling’ wordt beperkt. De wetgever creëert een algemeen kader dat later uitgewerkt moet worden in overleg met de sector.
Een wet van 30 juli 2013 regelt de verkoop van toegangsbewijzen tot evenementen. Het gaat om een compromistekst die voortvloeit uit twee samengevoegde wetsvoorstellen.
Lucratieve handel
Dit initiatief is er gekomen omdat de secundaire markt voor concerttickets niet werkt en vatbaar is voor manipulatie. De economische inspectie ontving vorig jaar 163 meldingen over problemen met de doorverkoop van tickets.
De essentie is dat men een onderscheid maakt tussen ‘occasionele’ en ‘gebruikelijke’ verkoop. Consumenten moeten de kans krijgen om hun extra ticket te verkopen en zo hun uitgave te recupereren. Maar het gaat om een uitzonderingsbepaling. Het is dus niet de bedoeling dat men een lucratieve handel start!
Let op! De wetgever bepaalt uitdrukkelijk dat de nieuwe regeling geen afbreuk doet aan andere wettelijke of reglementaire bepalingen die van toepassing zijn op de verkoop van toegangsbewijzen.
Verkoop
De nieuwe wet regelt de verkoop van tickets voor evenementen als volgt:
| • | De oorspronkelijke verkoper (‘eerste opdemarktbrenging’) maakt bij het voorstellen van de transactie de definitieve prijs van het toegangsbewijs bekend, ongeacht de vorm ervan. |
| • | De prijs wordt ondubbelzinnig en in een duidelijk leesbaar lettertype op het toegangsbewijs vermeld. |
| • | Facultatieve of variabele prijstoeslagen en kosten worden op duidelijke, transparante en ondubbelzinnige wijze meegedeeld, en worden door de koper bij het koopproces op een ‘opt-in’-basis aanvaard. |
| • | Specifieke zakelijke praktijken, zoals bevoorrechte toegangsbewijzen of promotionele toegangsbewijzen (eventueel kosteloos) moeten ondubbelzinnig in een duidelijk leesbaar lettertype op het toegangsbewijs worden vermeld. |
Doorverkoop
De wetgever introduceert een ruim verbod:
| • | De regelmatige doorverkoop is verboden. De voorstelling met het oog op regelmatige doorverkoop en de verstrekking van middelen daarvoor zijn verboden. |
| • | De occasionele doorverkoop tegen een prijs die hoger is dan de oorspronkelijke prijs is verboden. De voorstelling met het oog op occasionele doorverkoop en de verstrekking van middelen daarvoor zijn verboden indien het gaat om een doorverkoop tegen een prijs die hoger is dan de oorspronkelijke prijs. |
| • | De doorverkoop voor de start van de oorspronkelijke verkoop is verboden. De voorstelling met het oog op doorverkoop en de verstrekking van middelen daarvoor zijn verboden voor de start van de oorspronkelijke verkoop. |
| • | De verkoop van een bevoorrecht toegangsbewijs, een promotioneel toegangsbewijs, waarvoor er geen oorspronkelijke verkoop is geweest, is verboden. De voorstelling met het oog op doorverkoop en de verstrekking van middelen daarvoor zijn verboden. |
Elk prijsverschil boven de oorspronkelijke definitieve prijs wordt beschouwd als een onverschuldigde betaling. De koper kan het teveel betaalde terugvorderen van de betrokken doorverkoper, ongeacht of een eerdere doorverkoper al een overtreding heeft begaan.
Overleg
Uit de parlementaire stukken blijkt dat men de ‘keuzemogelijkheden’ beperkt in de hoop dat men later in overleg met de sector de organisatie van de primaire markt kan bijsturen zodat de nieuwe regeling op termijn misschien zelfs overbodig wordt. Daarom krijgt de minister van Economie ook expliciet de opdracht om na 2 jaar een evaluatie te maken en te rapporteren aan het Parlement.
Het is dan ook de bedoeling dat er een bij KB georganiseerd ‘geregeld overleg’ komt tussen de betrokken partijen. Dit zijn de producenten en organisatoren van voorstellingen, de distributeurs, de zalen, de uitwisselingplatformen en de vertegenwoordigers van de consumenten. De wetgever heeft het over ‘een voortdurende evaluatie van de wet’ die moet zorgen voor de ‘invoering van best practices’.
Sancties
Het sanctiemechanisme in de wet van 30 juli 2013 verwijst uitvoerig naar het bestaande economisch recht, met name: de wet van 6 april 2010 betreffende marktpraktijken en consumentenbescherming en boek I van het Strafwetboek.
De ambtenaren die de overtredingen opsporen, krijgen van de wetgever een ruime bevoegdheid. Ze kunnen bijvoorbeeld binnentreden in lokalen en vertrekken, dienstige vaststellingen doen, beslag leggen op documenten… En ze kunnen de bijstand van de politie vorderen.
De gemachtigde ambtenaren staan onder het toezicht van de procureur-generaal.
Het proces-verbaal komt pas bij de procureur des Konings terecht wanneer de overtreder niet is ingegaan op het voorstel tot minnelijke schikking. De betaling doet in principe de strafvordering vervallen. Een waarschuwing tot stopzetting en een vordering tot staking zijn mogelijk.
In werking
De nieuwe regeling treedt in werking op 1 oktober 2013.
