Europa wil dat de lidstaten vanaf 31 januari 2022 het IMI-systeem (‘Informatiesysteem Interne Markt’) gebruiken om informatie uit te wisselen over personen aan wie ze een vuurwapenvergunning hebben geweigerd uit veiligheidsoverwegingen of om betrouwbaarheidsredenen. De Europese Commissie heeft alvast een proefproject opgezet om de manier van werken te testen.
IMI
Het IMI-systeem is een beveiligde, meertalige softwareapplicatie die via het internet toegankelijk is en door de Europese Commissie in samenwerking met de lidstaten, werd ontwikkeld om de uitwisseling van informatie tussen overheden in de hele EER die betrokken zijn bij de uitvoering van de EU-wetgeving te vergemakkelijken. IMI helpt overheidsinstanties die op diverse beleidsterreinen van de interne markt moeten samenwerken met hun tegenhangers in andere EU-landen. De applicatie bestaat intussen al enkele jaren en wordt veelvuldig gebruik binnen tal van administratieve samenwerkingsprocedures op heel wat verschillende beleidsterreinen.
Informatie over weigeringen vuurwapenvergunningen
De Europese Commissie wil het gebruik van IMI verder uitbreiden. Via
Gedelegeerde Verordening 2021/1423 verplicht ze de lidstaten nu om via het IMI-systeem informatie uit te wisselen over hun weigeringen om vuurwapenvergunningen te verlenen op grond van veiligheidsoverwegingen of in verband met de betrouwbaarheid van de betrokkene. En dat vanaf 31 januari 2022. De commissie stelt daarbij uitdrukkelijk dat ‘een weigering’ alleen binnen het toepassingsgebied van de verordening valt wanneer het administratieve of rechterlijke weigeringsbesluit op of na 31 januari 2022 werd genomen.
De verordening geef precies aan welke informatie moet worden uitgewisseld via het systeem. Naast de identificatiegegevens van de betrokkene, moet onder meer de datum en het nationale referentienummer van het weigeringsbesluit worden meegedeeld, de contactgegevens van de administratieve of gerechtelijke autoriteit die het weigeringsbesluit heeft genomen (of indien dat een andere autoriteit is de contactgegevens van de autoriteit waar meer informatie kan worden verkregen over het weigeringsbesluit) en het type weigeringsbesluit (bv. besluit met of zonder vaste einddatum).
De opgeslagen informatie blijft in principe gedurende 10 jaar bewaard. Wanneer een weigeringsbesluit na invoering in het systeem alsnog nietig of ongeldig wordt verklaard, moet de informatie binnen de 30 dagen uit het systeem worden gehaald.
De Europese Commissie zal Verordening 2021/1423 binnen de 2 jaar na de toepassing ervan evalueren.